Πως προκύπτει μια δίδυμη κύηση
Οι δίδυμες κυήσεις προέρχονται είτε από την γονιμοποίηση δύο ωαρίων από δύο κύτταρα γεγονός που οδηγεί σε δυο διαφορετικές κυήσεις σε διαφορετικούς αμνιακούς σάκους με διαφορετικούς πλακούντες (διχοριακή διαμνιακή κύηση-διζυγωτική) είτε από την γονιμοποίηση ενός ωαρίου την ακολουθούμενη δημιουργία του ζυγώτη (στάδιο 2 κυττάρων) και στην συνέχεια την διαίρεση του που οδηγεί σε δίδυμη κύηση διαφόρων τύπων ανάλογα με τον χρόνο της διαίρεση με κοινό χαρακτηριστικό το ίδιο γενετικό υλικό (μονοζυγωτική δίδυμη κύηση).
Έτσι εάν η διαίρεση γίνει πολύ νωρίς στο στάδιο του ζυγώτη και έως την 3η ημέρα τότε η κύηση βρίσκεται σε δύο διαφορετικούς αμνιακούς σάκους με δυο διαφορετικούς πλακούντες (διχοριακή διαμνιακή μονοζυγωτική) . Ωστόσο συνήθως η διαίρεση γίνεται μεταξύ της 3ης και 8ης ημέρας και πιο συγκεκριμένα στο αρχικό στάδιο της βλαστοκύστης (5ης ημέρας) οπότε η κύηση έχει 2 αμνιακούς σάκους και ένα πλακούντα (μονοχοριακή διαμνιακή) . Όταν η διαίρεση γίνεται μετά την 8η ημέρα τότε η κύηση έχει 1 αμνιακό σάκο και ένα πλακούντα (μονοχοριακή μοναμνιακή) ενώ όταν γίνει μετά την 12η ημέρα οπότε και η διαίρεση είναι ατελής τότε προκύπτουν τα σιαμαία έμβρυα τα οποία είναι ενωμένα σε διάφορες περιοχές του σώματός τους.
Οι διχοριακές διαμνιακές κυήσεις (ΔΧΔΑ)που επιτεύχθηκαν αυτόματα αποτελούν το 1/100 του συνόλου των κυήσεων ενώ οι μονοχοριακές διαμνιακές κυήσεις ( ΜΧΔΑ ) αποτελούν το 1/3 των διδύμων κυήσεων και έχουν άρα συχνότητα 1/300. Το ποσοστό βέβαια των ΜΧΔΑ κυήσεων αυξάνει σε 1/50 μετά από υποβοηθούμενη αναπαραγωγή (1/50 IVF) και σε 1/25 μετά από πρόκληση ωορρηξίας.
Τέλος το 65% των μονοζυγωτικών διδύμων κυήσεων που επιτεύχθηκαν αυτόματα είναι μονοχοριακές και το 35% διχοριακές ενώ μετά από υποβοηθούμενη αναπαραγωγή το ποσοστό των μονοχοριακών ανεβαίνει στο 80% γεγονός που σημαίνει ότι το 1,5- 2% των κυήσεων μετά από την εμβρυομεταφορά ενός εμβρύου μπορεί να είναι μονοζυγωτική κύηση και μάλιστα μονοχοριακή. Έτσι ενώ οι διζυγωτικές κυήσεις έχουν οικογενή χαρακτήρα εμφάνισης οι μονοζυγωτικές είναι πιο συχνές μόνο στις περιπτώσεις υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.